μες στην ταλαίπωρή μου τη ζωή.
Ο ένας να γεμίζει το μυαλό
κι ο άλλος να μου αρπίζει την ψυχή.
Χιλιάδες χρόνια μάχες και σφαγές
στα σόγια τους, συγχώρεση καμιά:
Εμμονική προσήλωση στο χτες,
μοιραία σιγουριά για το μετά.
Μ'αυτοί με πείσμα εφήβων να κοιτούν
ο ένας του άλλου το σώμα το γυμνό.
Στο τώρα θεν' μονάχοι να βρεθούν,
μυαλό, ψυχή, σε βαλς ερωτικό,
σα Γιν με Γιανγκ. Κι ο χρόνος βιαστικός,
μα οθόνη από καμβά ο Εαυτός.
Ο ένας να γεμίζει το μυαλό
κι ο άλλος να μου αρπίζει την ψυχή.
Χιλιάδες χρόνια μάχες και σφαγές
στα σόγια τους, συγχώρεση καμιά:
Εμμονική προσήλωση στο χτες,
μοιραία σιγουριά για το μετά.
Μ'αυτοί με πείσμα εφήβων να κοιτούν
ο ένας του άλλου το σώμα το γυμνό.
Στο τώρα θεν' μονάχοι να βρεθούν,
μυαλό, ψυχή, σε βαλς ερωτικό,
σα Γιν με Γιανγκ. Κι ο χρόνος βιαστικός,
μα οθόνη από καμβά ο Εαυτός.
(Βασισμένο στο PROLOGUE του William Shakespeare)