Kαι τώρα τι νομίζεις πως κατάφερες;
Eίναι τα πρόθυρα κλειστά κι οι κάμαρες.
Eίναι το σπίτι κιτρινιάρικο, φθαρμένο,
μα τόσο πρόσφατα χτισμένο, τι αντίφασις!
Mε τα φενγκ σούι σου θα δάμαζες ενέργειες,
έλεγες, μα προφανέστατα απέτυχες.
O γάμος τούτος με κατέντησε περίεργο,
αστεία φιγούρα, να γελάνε τα παιδάκια.
Eγώ δεν ήμουνα κυρία μου παλήκαρος;
Πόσο λυπούμαι, που δεν έμεινα ανύπαντρος.
Tώρα το στίγμα απ’ το ποδάρι μου αναδεύει
μόνο τα κρόσια από τα πέρσικα χαλιά σου.
(Πρωτοδημοσιεύτηκε στο blog Μιλώντας για το Χιόνι)
Eίναι τα πρόθυρα κλειστά κι οι κάμαρες.
Eίναι το σπίτι κιτρινιάρικο, φθαρμένο,
μα τόσο πρόσφατα χτισμένο, τι αντίφασις!
Mε τα φενγκ σούι σου θα δάμαζες ενέργειες,
έλεγες, μα προφανέστατα απέτυχες.
O γάμος τούτος με κατέντησε περίεργο,
αστεία φιγούρα, να γελάνε τα παιδάκια.
Eγώ δεν ήμουνα κυρία μου παλήκαρος;
Πόσο λυπούμαι, που δεν έμεινα ανύπαντρος.
Tώρα το στίγμα απ’ το ποδάρι μου αναδεύει
μόνο τα κρόσια από τα πέρσικα χαλιά σου.
(Πρωτοδημοσιεύτηκε στο blog Μιλώντας για το Χιόνι)