Περσινό

Kαι τώρα τι νομίζεις πως κατάφερες;
Eίναι τα πρόθυρα κλειστά κι οι κάμαρες.
Eίναι το σπίτι κιτρινιάρικο, φθαρμένο,
μα τόσο πρόσφατα χτισμένο, τι αντίφασις!

Mε τα φενγκ σούι σου θα δάμαζες ενέργειες,
έλεγες, μα προφανέστατα απέτυχες.
O γάμος τούτος με κατέντησε περίεργο,
αστεία φιγούρα, να γελάνε τα παιδάκια.

Eγώ δεν ήμουνα κυρία μου παλήκαρος;
Πόσο λυπούμαι, που δεν έμεινα ανύπαντρος.
Tώρα το στίγμα απ’ το ποδάρι μου αναδεύει
μόνο τα κρόσια από τα πέρσικα χαλιά σου.

(Πρωτοδημοσιεύτηκε στο blog Μιλώντας για το Χιόνι)